Vožnja “Vodenim Ćirom” do Višegrada i Goražda, gdje blizu 40 ljudi može da uživa u kanjonu Lima i Drine, rodno mjesto Mehmeda-paše Sokolovića u kojem je sagradio crkvu i džamiju, stara željeznička stanica iz doba austrougarske vladavine, samo su neke od brojnih turističkih ponuda opštine Rudo.
Takva ponuda upotpunuje se potencijalima za razvoj lovnog i ribolovnog turizma, a kako bi turistima takve atrakcije postale pristupačnije, načelnik opštine Dragoljub Bogdanović planira da iskoristi prednost blizine granice sa Srbijom i sanacijom saobraćajnice ovu opštinu poveže sa Zlatiborom.
“Putni pravac, čija sanacija je značajna za opštinu Rudo je dionica Štrpci-Cigla-Jablanica. Time bi se omogućilo da se od naše opštine do centra Zlatibora stigne za 40 minuta. To bi nam značilo u smislu da turisti koji su na Zlatiboru mogu da dođu i kod nas, vide našu turističku ponudu i kupe domaće proizvode”, rekao je Bogdanović u intervjuu za Načelnik.net.
On je istakao da je pored putne infrastrukture razvoj turizma u ovoj opštini uslovljen i početkom rada hotela “Komsar”, smještenog u samom centru opštine.
“Rukovodstvo opštine sa mnom na čelu je iskazalo spremnost za pregovore sa investitorima i vlasnicima hotela, a sve sa ciljem da se taj problem, koji u mnogome koči razvoj turizma, konačno riješi. Nama je samo bitno da hotel radi, jer bismo time riješili problem smještaja, kao najvećeg problema kada govorimo o turizmu u Rudom”, ističe Bogdanović.
Pored turizma razvojna šansa za ovu rubnu opštinu jesu i ulaganja u poljoprivedu.
Opština Rudo svrstana je među izrazito nerazvijene opštine u Republici Srpskoj. S obzirom da su Vam građani na prošlim lokalnim izborima ukazali povjerenje, kojim pravcima razvoja planirate da vodite opštinu?
U opštini Rudo proteklih godina vođena je jedna sasvim drugačija politika od one kakvu ja planiram da sprovodim, a zbog koje većina konstruktivnih i prijedloga i projekata nisu realizovani. Međutim, sa mojim dolaskom na čelo opštine planiram da se takvo stanje promijeni, te da se u traženju pomoći za realizaciju i implementaciju projekata na području opštine Rudo okrenemo republičkim institucijama, u prvom redu Vladi Republike Srpske. U predizbornoj kampanji biračima sam predstavio osam ključnih tačaka mog djelovanja, od kojih je jedna normalizacija odnosa sa našom Vladom. Pored toga, predstavio sam i pravce razvoja privrede i poljoprivrede, kao jedne od njenih najznačajnijih djelatnosti kada je Rudo u pitanju. Ključan segment za razvoj privrede opštine je svakako aktiviranje fabrike autodijelova, gdje bi bilo zaposleno od 50 do 100 ljudi. Zatim, kada je poljoprivreda u pitanju istakao sam da je potrebno pojačati podsticaje za naše mještane na selu, jer značajan dio teriterije opštine Rudo pripada ruralnim sredinama, gdje ljudi žive od poljoprivrede. Jedna od najznačajnijih tačaka programa, a samim tim i mog budućeg djelovanja kao načelnika je svakako i otvaranje hotela „Komsar“, rekonstrukcija i izgradnja saobraćajnica, sa kojima godinama stojimo u mjestu. Ideja je bila i izdvajanje i šumskog gazdinstva, koje je do tada bilo pripojeno Višegradu, a koje smo sada uspješno osnovali u Rudom. Između ostalog, istakao sam da je potrebno uspostaviti komunikaciju i ući u pregovore sa HE „Mrsovo“, te potražiti najoptimalnije rješenje tog problema. I naravno ulaganje u turizam, gdje o ozbiljnijem bavljenju turističkom ponudom opštine Rudo nije moguće razmišljati bez „Vodenog Ćire“ i hotela, kao okosnice tog razvoja. Ono što sam ja za pet mjeseci mandata uspio da uradim jeste da je u Rudom osnovano šumarstvo, „Vodeni Ćira“ je u funkciji, a započeti su i pregovori u vezi sa fabrikom autodijelova i ponovnom početku rada hotela „Komsar“.
Kako biste ocijenili trenutni životni standard i perspektivu za život u opštini Rudo?
Životni standard u opštini Rudo, kao i u ostalim rubnim opštinama je na prosječnom nivou. Ovdje se građani u svakodnevnom funkcionisanju u značajnoj mjeri “naslanjaju” na Srbiju i Priboj i žive prosječno. Jesmo mi mala i nerazvijena opština, ali ljudi posjeduju zemljišta, blizu nam je Srbija i rekao bih da je život ovdje solidan. Nije to toliko loše, ali uz veća ulaganja u privredu, poljoprivredu, turizam, proizvodnju hrane i vode, koju imamo u planu, stanje u značajnoj mjeri može da se popravi. Po tom pitanju sam realni optimista.
U kojim segmentima vidite mogućnost da se takvo stanje dodatno unaprijedi?
Pored već pomenute fabrike autodijelova, pregovarali smo i sa ostalim investitorima koji su zainteresovani za ulaganje u našu opštinu. Između ostalih, svoje proizvodne pogone u Rudom uskoro, nadam se u julu, trebala bi da pokrene i firma “Trayal” iz Kruševca. Raduje me činjenica da priča u vezi sa hotelom “Komsar” polako dobija svoj epilog i ulazi u ozbiljniju fazu pregovora. Taj hotel bi nam bio odskočna daska nakon čega bismo se okrenuli prema razvoju lovnog i ribolovnog turizma. Otprilike smo već isplanirali gdje bi se to lovište nalazilo, a kojim bi rukovodile naše ruđanske šume. Tu se ne završava priča o razvoju turizma, jer pored toga mi imamo rafting klub, Sokoloviće, planinarsku sekciju i još mnogo toga. Kada je riječ o poljoprivredi, iduće godine smo planirali otvaranje destilerije, koja bi pospješila razvoj voćarstva. Naravno, ne treba zaboraviti stočni fond, jer stočari iz našeg kraja prodaju više od pola miliona tona mlijeka.
Dakle, poljoprivreda i turizam smatraju se okosnicom razvoja privrede u opštini Rudo. Koliko sredstava iz opštinskog budžeta se izdvaja za njihov razvoj i koje su konkretni planovi opštine za ulaganja u ove privredne grane?
U poljoprivredu kroz poseban plan podsticaja smo za ovu godinu uložili oko 250.000 KM. To je ono što je predviđeno budžetom, a mještani taj podsticaj dobijaju za svaki litar prodatog mlijeka, kilogram maline ili šljive. U turizam i sport iz opštinskog budžeta smo uložili 160.000 KM i tu neće biti kraj ulaganjima u taj sektor. Za našu malu, nerazvijenu opštinu smatram da ta izdvojena sredstva nisu zanemarljiva i planiramo da izdvajamo i više. Imamo poljoprivrednu zadrugu, koja zapošljava oko deset ljudi, u okviru koje radi mini sirana, gdje mi otkupljujemo mjesečno 15.000 l mlijeka od kojeg proizvodimo sir i kajmak. U planu imamo i pokretanje proizvodnje tvrdih sireva. Takođe, u zadruzi imamo mini pogon za proizvodnju sokova i džemova. Poljoprivrednu zadrugu, koja je u vlasništvu opštine, smatram jednom od okosnica razvoja poljoprivrede u Rudom.
Pored putne infrastrukture, kao preduslova za razvoj turizma, opština se suočava i sa problem smještajnih kapaciteta. Opština je u nastojanjima da takav problem riješi čak predstavila i mogućnost da i preuzme dug hotela „Comsar“. Kakvi su izgledi skorog rješavanja takvog spora i kakav je stav opštine po tom pitanju?
Rukovodstvo opštine sa mnom na čelu je iskazalo spremnost za pregovore sa investitorima i vlasnicima hotela, a sve sa ciljem da se taj problem, koji u mnogome koči razvoj turizma, konačno riješi. Potpuno je nevažno da li će se to riješiti na način da opština otkupi postojeći dug ili će dugovanje i upravljanje hotelom preuzeti investitor, kako je i predviđeno prema posljednjim pregovorima, što je za opštinu možda i najbolje rješenje. Nama je samo bitno da hotel radi, jer bismo time riješili problem smještaja, kao najvećeg problema kada govorimo o turizmu u Rudom. Osim toga, u izgradnji je i privatni objekat za smještaj kapaciteta do 20 osoba, a postoje i određena interesovanja za ulaganja u željezničku stanicu na Uvcu, gdje bi takođe adaptacijom objekta moglo da bude smješteno 20 ljudi. U pitanju je stara željeznička stanica, iz 1907. godine, koja je sama po sebi turistička atrakcija. To bi otprilike bilo mjesto odakle bi kretale rafting ture. Prednost takve lokacije je i blizina granice sa Srbijom, jer ukoliko realizujemo sve naše planove uskoro bismo dobili prekograničnu zelenu stazu, gdje bi se biciklom, idući putem kojim je nekada išao pravi “Ćira” moglo doći od Priboja do Mioča, mjesta kod Rudog. To je naša zamisao koju smo mi predočili našoj ministarki i nadamo se da ćemo naići na pozitivan odgovor.
Kada je u pitanju putna infrastruktura, kao prepreka za razvoj turizma, mi ovdje imamo magistralne puteve Sarajevo-Priboj, put prema Novom Pazaru i Crnoj Gori, kao i prema Višegradu, ali nas interesuju dva puta koja su za opštinu Rudo od izuzetnog značaja. Glavni put koji bi nam trenutno značio je Rudo-Mioče u dužini od 4,5 km, desnom stranom Lima. Izgradnjom te dionice dolazak od Mioče do Rudog bi bio skraćen, a i izblegle bi se dionice koje su nerjetko i slabo prohodne zbog vremenskih uslova i izbjegao bi se ulazak u Srbiju, idući tim pravcem. Drugi putni pravac koji je značajan je dionica Štrpci-Cigla-Jablanica, čijom sanacijom bi se omogućilo da se od naše opštine do centra Zlatibora stigne za 40 minuta. To bi nam značilo u smislu da turisti koji su na Zlatiboru mogu da dođu i kod nas, vide našu turističku ponudu i kupe domaće proizvode.
Koje su to turističke atrakcije koje turistima može da ponudi opština Rudo?
Trenutno možemo da ponudimo rafting Limom, vožnju “Vodenim Ćirom”, koji bi ovih dana trebalo da krene sa turama do Višegrada i Goražda, gdje 40-ak ljudi može da uživa u kanjonu Lima i Drine. Turisti mogu i da posjete rodno mjesto Mehmeda-paše Sokolovića, obiđu crkvu i džamiju koju je on sagradio, te da posjete mjesto u kojem je formirana Prva proleterska brigada. Pored toga, turistima su na raspolaganju i domaći proizvodi naše poljoprivredne zadruge, kao što su sir, kajmak, rakija, a u našoj turističkoj ponudi uskoro bi se mogao naći i teren za lov i ribolov.
Pomenuli ste da je nedavno je u opštini osnovano šumsko gazdinstvo. Šta to konkretno znači za dalji razvoj opštine? Koliko ljudi će biti zaposleno?
Mi smo izrazili želju da mi rukovodimo tim gazdinstvom, da to bude naše i da mi sa tim, naravno u saradnji sa “Šumama Srpske” gazdujemo domaćinski. Zadržali smo postojeće radnike i planiramo da zaposlimo dodatnih pet do deset radnika. Osnivanjem šumskog gazdinstva Rudo više bi trebalo da se ulaže u putnu infrastrukturu vezano za te ruralne sredine, tako da je njegovo osnivanje od velikog značaja za opštinu Rudo.
Koliko opština iz budžeta izdvaja za projekte iz oblasti kulture, obrazovanja i sporta?
Za oblasti kulture i obrazovanja izdvajamo oko 180.000 KM. Imamo naš Dom kulture, imamo našu biblioteku, manifestaciju “Vidakovićevi dani”. Mislim da to nisu mala sredstva. Ove godine u planu imamo i postavljanje spomenika Vidakoviću kod Doma kulture.
Kako biste ocijenili saradnju sa okolnim opštinama, kao i opštinama u blizini, sa druge strane granice?
Mi smo se pobratimili sa Pribojem, našom susjednom opštinom u Srbiji od koje zavisimo u mnogo čemu. Imamo bratske odnose, a pobratimili smo se prije dva mjeseca. Zatim, potpisali smo Memorandum o saradnji i uzajamnom pomaganju sa četiri opštine, Čajetinom i Pribojem u Srbiji i Višegradom u Republici Srpskoj. Od prije imamo potpisanu saradnju sa opštinom Obrenovac. U svakom slučaju moja je želja kao načelnika da ljudi ne osjete da živimo u dvije države. Sa Višegradom imamo veoma korektnu saradnju, kao i sa Novim Goraždem i Čajničem. Imamo korektne relacije, mi smo mali i moramo da se oslanjamo jedni na druge.
(Nevena Stanojević)