Čajniče

Opština Čajniče (Republika Srpska) se nalazi nedaleko od tromeđe Bosne i Hercegovine, Srbije i Crne Gore.

Ovaj dio Republike Srpske se naziva gornje Podrinje, kao što samo ime kaže, po gornjem toku rijeke Drine. Ovo područje u ranija vremena nazivalo se još Stara Hercegovina (Gornja Bosna i Visoka Bosna). Teritorija opštine se graniči sa opštinama Rudo, Foča, Goražde, Novo Goražde, Pljevlja i Priboj.

Administrativno sjedište opštine Čajniče smješteno je na 806 metara nadmorske visine. Čajniče je smješteno u kotlini između Čivči Brda (1324 m), Cicelja (1281 m) i Orufica (1310 m). Opština je integrisana oko doline rijeke Janjine, desne pritoke Drine, i sjeverne podgorine planine Kovač i zapadne podgorine kompleksa planine Vučevica. Konfiguracija terena opštine je vrlo izražena sa skoro 90 % ukupne površine neravnog reljefa.

Čajniče se pominje još davne 1477.godine, kao mala varoš kroz koju prolaze putevi od juga prema istoku i obratno, te od tada počinje bilježiti svoju istoriju. Prema turskim „tefterima“, koji se do danas u originalu čuvaju u Istambulu, 1477.godine, dakle 14 godina poslije pada Bosne, pazar Čajniče je imao 190 obitelji i 5 ne oženjenih stanovnika. Do 1572.godine Čajniče je bilo u sastavu Hercegovačkog sandžaka, a tek 1582. godine pominje se kao samostalni“ kadiluk“.

Zemljišta u regionu gdje se opština nalazi međusobno se razlikuju, a najzastupljenija su mlađa zemljišta i srednje razvijena zemljišta. Mlađa zemljišta su uglavnom plitka, suva i relativno obezbjeđena sa hranjivima. Srednje razvijena zemljišta su srednje duboka do duboka, relativno suva i uglavnom siromašna sa hranjivima.

Na području opštine Čajniče, zastupljene su subplaninska i planinska klima. Zime na području Čajniča su u prosjeku nešto hladnije od zima u umjerenokontinentalnoj klimi Gornjeg Podrinja, a uz to i duže traju, što zavisi od lokaliteta i od nadmorske visine. Ljetne temperature su redovno niže, nego što je to slučaj u drugoj klimatskoj zoni. Vlažnost vazduha u Čajniču je velika i u toplijem dijelu godine. U ljetnjem periodu, relativna vlažnost je nešto manja nego zimi, tako da kolebanje nije veliko. Čajniče se može pohvaliti i sa tim što je vedrije od predjela u dolini Drine (što se može objasniti samo manjom čestinom magle, kao i zbog toga što se ona nalazi neposredno iza visoke planinske barijere). Sa porastom nadmorske visine, veće su i količine padavina, dok su kratkotrajni ljetni pljuskovi predodredjeni ovom podneblju. Ovo područje u cjelini nije vjetrovito, jer dominiraju tišine, pa se ovi predjeli i ne odlikuju jakim vjetrovima.

Područje opštine Čajniče veoma je bogato razgranatom mrežom vodenih tokova. Dolinama između brda i planina teku brojni planinski potoci. Svi vodotoci pripadaju slivu rijeke Janjine, Radojne i Sućeske, koje se ulivaju u Drinu i Lim.

Osnovni vodotok vezan za grad je rječica Vrelo koja izvire na izvorištu «Cicelj» na 826 m nadmorske visine. Vrelo se nalazi u visini same varoši i ima strmo korito, kojim voda vrlo velikom brzinom teče kroz grad na dužini od 500 m i uliva se u Janjinu.

Brojni su i jaki izvori termalne vode, Na lokalitetu Luke i Batovo, nalaze se izvori sa ljekovitom vodom kiselog ukusa koje sadrže najviše željeza. Za vreme Austro-ugarske su vršena istraživanja, kojima je utvrđeno da je voda sa izvorišta najboljeg kvaliteta na području tadašnje Austro-Ugarske.

Područje opštine Čajniče, pogodno je prvenstveno za razvoj ovčarstva, a donekle i voćarstva. Kao najznačajnija grana poljoprivrede na teritoriji opštine Čajniče je stočarstvo. Na teritoriji opštine Čajniče egzistira Udruženje poljoprivrednika, koje gazduje sa dvije uređene stočne pijace.

Opština Čajniče posjeduje sve preduslove za razvoj turizma, jer raspolaže sa atraktivnim prirodnim ljepotama i ekološki čistom sredinom. Klimatski uslovi sa dosta snijega su preduslov za razvoj zimskog turizma.