Hadžići

Općina Hadžići jedna je od devet općina Kantona Sarajevo i pokriva njegov zapadni dio. Većim dijelom se nalazi u slivu rijeke Zujevine, a manji dio u slivu riječica Korče, Bioče i Kalašnice koje tvore rijeku Bijelu. Sa istočne strane je zatvaraju planine Bjelašnica i Igman, sa juga Ivan-sedlo, sa zapada Tmor, a sa sjeverne strane brda Oštrik, Batalovo brdo, Plješevac i Liševac. Najistočnije tačke su Veliko polje, Trešnjevo i Golo brdo na Igmanu, a najzapadnije Veliko šljeme, Tmor i Sastavci. Na najvišoj nadmorskoj visini je planinski vrh Krvavac sa 2.062 metra nadmorske visine. Najniža tačka od 513 metara nalazi se na Mostarskom raskršću.

Ukupna površina područja općine Hadžići iznosi 273,26 km2.

Područje je geografski podijeljeno na tri regije sa 89 sela i naselja.

Prema popisu stanovništva iz 2013. godine, općina Hadžići broji 24.979 stanovnika, 7.569 domaćinstava i 11.674 stanova. Prosječna gust­ina naseljenosti je 91 stanovnik/km².

Nakon Drugog svjetskog rata na području hadžićke općine djelovala su tri mjesna odbora, Hadžići, Pazarić i Tarčin, a u sastavu Sreza Sarajevo. Tek donošenjem Opšteg zakona o narodnim odborima 19.4.1952. godine uspostavljena je centralna vlast na području čitave opštine, i prvi put čitavo hadžićko područje predstavlja jednu administrativnu cjelinu koja se zove Opština Hadžići. To je bio Opštinski narodni odbor Hadžići koji je imao 33 odbornika. Za prvog predsjednika Narodnog odbora izabran je Samouković Mihajlo „Mika“ iz Hadžića, a za njegovog zamjenika Nizić Ramiz iz Binježeva.

Hadžićka Opština je do 1965. godine bila među prvim koja je donijela svoj regulacioni plan, izgradila oko 30 vodovoda, elektrificarala veći dio sela i zaselaka itd.